blijf

de vraag die ik je stelde:
ik wist het antwoord al

toch luister ik
de woorden in mij latend
je handen zacht langs mijn gezicht

ik glimlach, want
de zinnen die je maakt zijn waar
maar zonder woorden

ik ken dit
denk ik en meteen
is het verdwenen

's nachts, wanneer ik
tussen slaap en waak
de randen voel vervagen
weet ik het weer:

niets blijft
alleen het steeds veranderen